هرچه دلم را خالی میکنم
باز پر میشود از تو
چه برکتی دارد دوست داشتنت...
ﺧﺴﺮﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﮔﻔﺖ :
ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻋﻠـﺎﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﺴﺌﻮﻟﯽ!
مسئولى در برابر اشک هایش....
در برابر غم هایش....
در برابر تنهایش...
اگر روزى فراموش کنى دنیا به یادت خواهد آورد...
آن شخص را احمق فرض نکنید
بلکه بدانید که او خیلی بیشتر از آنچه لیاقت داشته اید
به شما اعتماد کرده است!
**************
به کسانی که به شما حسودی میکنند احترام بگذارید
چون کسانی هستند که از صمیم قلب معتقداند
شما بهتر از آنهایید.
به یاد تو
ترانه ای از طهمورث شیرمحمد
به یادت میرسم شاید
فراموشم بشه دنیـا
بازم پرمیشه تنهائیـم
از این زیباترین رویا
چه حسی با تو همزاده
که انگاری همینجایی
به چشم من نیازی نیست
تو ناپیـدای پیـدایی
« همیشه انتظـار تـو
برام همرنگ تقدیره
به یاد تو که می افتم
دلـم آروم میگیـره »
مگه میشه تو رو نشنید
مگه میشه تو رو گم کرد
نگاه آسـمون خیسـه
کجـائی آخرین همدرد
زمیـن بـا آرزوی تو
شب و روز اشو میشماره
زمان دستای امروز و
به فـردای تو میسپاره
میون خـواب و بیداری
اگـه بـا من اگـه بی من
تموم جاده ها یک روز
به سمت تو تموم میشن
“به یاد” هم بودن ، قشنگترین هدیه ایست که نیاز به “با هم” بودن ندارد . . .
قسمت این بود که من با تو معاصر باشم... تا در این قصه ی پر حادثه حاضر باشم... تو پری باشی و تا آنسوی دریا بروی... من به سودای تو یک مرغ مهاجر باشم........
من بودم ، تو و یک عالمه حرف ، و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد ! کاش بودی و می فهمیدی وقت دلتنگی ، یک آه چقدر وزن دارد
تو كه با هر سیب كرم خورده ای... وسوسه می شوی... بـــــــــرو... تو از بهشت قــــلب من رانده شده ای... در بهشت ماندن، لایق هر كس نیست!