آمار
وب سایت:
ازدواج يكي از بهترين انواع شراكت است كه در ميان انسان‌ها وجود دارد. پس از ازدواج داشتن حداقل يك دوست تضمين شده است و آن فرد هم همسر است.
قرار گذاشته شده تا اين دوست در سختي و آساني. خوشي و غم در كنار فرد بماند.
ما به هيچ يك از دوستان ديگرمان تا اين درجه وابسته نخواهيم بود. به همين دليل ازدواج اهميت بسياري دارد. زيرا نقش اين شريك و دوست دائمي در زندگي غيرقابل انكار است.
اما اين‌كه تا چه حد مي‌توان وابسته بود تا استقلال فرد از بين نرود و در ضمن احساس خوبي نسبت به زندگي داشته باشد مساله‌اي بسيار مهم است كه عدم رعايت آن مي‌تواند مشكلات بسياري را در زندگي زوجين ايجاد نمايد.
در اين بخش قصد داريم چندين نوع شخصيت را مورد بررسي قرار دهيم: برخي افراد بيش از هر چيز به كار و شغل خود اهميت مي‌دهند. دستاوردهاي شغلي آنان بيش از هر چيز ديگري برايشان اهميت دارد.
چنين افرادي در تشكيل زندگي مشترك و ازدواج هرگز بسيار وابسته و درگير روابط نخواهد شد. مشكلات و بعضا شكست در زندگي زناشويي نيز او را از پاي در نخواهد آورد.
گروه دوم افرادي هستند كه دوستان بسياري دارند و در روابط اجتماعي بسيار موفق هستند. در تمام گردهمايي‌ها و جشن‌ها و مهماني‌ها شركت مي‌كنند و همواره دورشان شلوغ است.
چنين افرادي قطعا براي رسيدن به خوشبختي وابسته به ازدواج و شريك زندگي خود نيستند و در برخي موارد نيز براي حضور در جمع دوستان حتي منتظر همسرشان نمي‌مانند.
طرز فكر و نگرش آنها در اين مورد متفاوت است.
حالا مي‌رسيم به افراد درونگرا و گروهي كه تمايل دارند بسياري از اوقات فقط در جمع خانوادگي باشند. آنها بيشتر وقت خود را با اعضاي خانواده و در خلوت مي‌گذرانند.
چنين افرادي در زندگي مشترك بسيار وابسته خواهند بود و مشكلات زناشويي، جدايي و حتي مرگ همسر آنها را از پاي در خواهد آورد.
هر كدام از ما از روابط با افرادي خاص لذت مي‌بريم. اولويت‌هاي فكري و سيستم ارزشي‌مان متفاوت است و تمام اينها نيز به دليل تفاوت در نوع شخصيت‌مان است.
به همين دليل است كه بسته به نوع نگرش و شخصيت‌مان تشكيل زندگي و خانواده و ازدواج نقش خاصي در زندگي‌مان دارد.
با اين حال بايد توجه داشته باشيم كه وابستگي به همسر تا حدي در زندگي مشترك لازم است، اما قرار نيست اين وابستگي براي خود يا همسرمان محدودكننده و مشكل‌ساز باشد، زيرا در اين صورت موجب مي‌شود كه به جاي جذابيت براي همسرمان كسل‌كننده و براي خودمان رنج‌آور شويم.
از طرف مقابل نيز انتظار نداشته باشيم تا بشدت به ما وابسته شود تا اين را در ذهن خود مبني بر وفاداري و تعلق خاطرش به خود ارزيابي كنيم.
